Kρατος και αγορα

Αυτό που πέτυχε ανέλπιστα ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός, ειναι σήμερα, παρά την χειρότερη οικονομική κρίση όλων των εποχών στην παγκοσμια οικονομία , οι περισσοτεροι πολίτες , να έχουν ξεφύγει απο την μαρξιστική λογική της πάλης των τάξεων, αναζητώντας την λυση στον περιορισμό των κρατικων δαπανων , αφορίζοντας πολιτκα τους κομματικους στρατούς , σε χώρες οπως η Ελλάδα, που ενω εχει ήδη φτασει στα ορια της χρεωκοπιας , δεξιοί και αριστεροι πολιτικοι , συνεχιζουν να διορίζουν απο το παραθυρο τους δικούς τους ανθρωπους και να αναιρούν τους διορισμους των αντιπαλων τους , παίζοντας πιγκ-πογκ στην πλατη ενος λαου , που ενω ειναι 10χρονια πια στην ΟΝΕ και το σκληρο νομισμα , εντούτοις αδυνατει να βρει πολιτικη λυση στο μειζον ερωτημα , όσον αφορα την εξασφαλιση της επαγγελματικης σταδιοδρομιας ιδιως των νεων πτυχιούχων , που συχνα εμπαιζονται απο τους πολιτικούς τους , που έμμεσα τους εσπρωχναν στην σιγουρια του δημοσιου με την μονιμοτητα και το υπαλληλικι ακυρωνοντας στην πραξη, καθε θετικη προσπαθεια που εγινε για την αναπτυξη της Χωρας στο παρελθον με τις ΔΕΚΟ δηλαδη της επιχειρήσεις δημοσίου συμφέροντος όπως ο ΟΤΕ , η ΔΕΗ κλπ που ξεπουλιούνται ενω ειναι κερδοφόρες, για να καλυφθούν τα ελλειματα του προϋπολογισμού της Χωρας .
Έτσι χρόνο με το χρόνο, το κράτος απογυμνώνεται απο καθε θετική και αναπτυξιακή προσπάθεια του λαού μας , γιατί λειπει η πολιτικη βουληση των κυβερνωντων , να αφήσουν το δημοσιο μακρυα απο τις πολιτικες σκοπιμοτητες , να παραγει συλλογικο πλουτο για τις γεννιες που ακολουθούν και που σημερα ηδη χαρακτηριζονται απο μηδενισμο και απαισιοδοξία ...Η Χωρα ενω εχει γεμισει πανεπιστημια , γεγονος που θα έπρεπε να δινει οθηση στην επένδυση σε ανθρωπινο δυναμικο και την δημιουργια ανταγωνιστικης και καινοτομου οικονομιας , περιρρεει σε μια μεταπρατική οικονομία διαχειρησης και πώλησης προιοντων και υπηρεσιων που δεν παραγονται , αλλα εισαγονται συστηματικα αυξανοντας το ελλειμα ισοζυγιου της χώρας , υποτασσομενη σε μια αγορά που φθείρει καθημερινα την δανειοληπτική ικανοτητα του λαου μας για αχρηστα αγαθά και υπηρεσιες , για τα οποία φυσικά δεν φθάνουν οι πενιχροί μισθοί και οι συντάξεις, κανοντας τον πολιτη ακομα πιο ερμαιο της εύνοιας που του χαριζει η πελατειακη σχεση με την εξουσια και αυτη με την σειρα της εξασφαλιζει την συντηρηση της σε ενα φαυλο κυκλο χωρις τελειωμο...
Το δόγμα του νεοέλληνα ειναι δυστυχώς απλό...
Όχι στο επιχειρηματικό ρίσκο , ναι στην μισθωτή εργασία με μονιμότητα του δημοσίου υπάλληλου , χωρίς ωστόσο κανείς να ανησυχεί μεχρι στιγμής , για το πως θα μπορουσε να σταθεί όρθια η οικονομία της χώρας , χωρίς επενδύσεις και ρίσκο στην παραγωγή πλούτου , που με την σειρά της θα εξασφάλιζε απασχόληση γιαυτους που δεν θα γίνονταν δημόσιοι υπάλληλοι....1.000.000 άνθρωποι σήμερα στο δημόσιο, στις ΔΕΚΟ και τους δήμους , επί μια ολόκληρη γεννια είχαν μάθει ότι η συντεχνία τους , εχει την πολιτική δύναμη να ανατρέπει κυβερνήσεις και να επιβάλει πολιτικές στους κυβερνώντες...
Κράτος και αγορά σήμερα , βλέπουν με οδύνη τις συνέπειες μιας αλλοπρόσαλλης και χωρίς εθνική συνείδηση πορεία προς την συρρίκνωση των οικονομικών μεγεθών και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, λόγω της απειλούμενης μεταβολής του κόστους δανεισμού της Ελλάδας , που αν μη τι αλλο , θα εχει άμεσες επιπτώσεις στις ίδιες τις τράπεζες, που δεν θα μπορουν να εισπράξουν πια τα δανεικά που χωρίς φειδωλή, σκόρπιζαν όλα αυτά τα χρόνια
για να χάσει την σημασία της η λέξη "οικονομία " Ελληνικής καταγωγής που σημαινει αποταμίευση και να παρει την εννοια της σπαταλης , στην Χωρα που την γεννησε σαν δειγμα μιας πολιτιστικης παρακμης χωρις προηγουμενο στην ιστορια των Πολιτισμών !