lundi 18 janvier 2010

Εμποριο

Ο προϊστορικός άνθρωπος, απο οικονομικής πλευράς , διέφερε απο τον ιστορικό[τον άνθρωπο που χρησιμοποιεί την γραφή για να καταγράψει το βίος του] σε 2 σημαντικά στοιχεια ...

1. Δεν διέθετε ατομική ιδιοκτησία

2. Δεν διέθετε νομίσματα ...

Οι συναλλαγές του πραγματοποιουνταν μέσω ανταλλαγης προιοντων και υπηρεσιων , έχοντας ηδη στην κατοχη του την ζυγαρια , για να μπορει να αποτιμα την αξια τους ... Την σχέση ζυγαριας -αξιας , έρχεται πολυ αργοτερα να πιστοποιήσει ο Ιπποκράτης, αναφερόμενος συχνά στο βάρος μιας δραχμής , στον υπολογισμό της κατάλληλης ποσότητας απο τα θεραπευτικά φυτά τα οποία χρησιμοποιούνταν στις συνταγές του .
Το γιατί ο άνθρωπος κατέφυγε στον γραπτό λόγο , αλλά και στην έννοια της ιδιοκτησίας , την ίδια περιπου εποχη με την εμφανιση της ιδιοκτησιας , ειναι εύκολο να το φανταστει κανείς αλλα δυσκολο να το αποδειξει με επιστημονικο τροπο .
Προφανώς τα αίτια αυτής της παράλληλης εξέλιξης, δεν ειναι άσχετα με την κατανόηση της αναπαραγωγής του και το πέρασμα απο τον κοινοβιακο τροπο ζωης σε αυτον της οικογένειας. Ο προϊστορικός άνθρωπος, λατρεύει την φύση σαν θεό και θεοποιεί την γυναίκα που γεννάει, δίνοντας της θεϊκή καταγωγή και εξέχουσα σημασία στην κοινοβιακής μορφης ζωή του . Το μέγεθος των σπιτιών στην προϊστορική πόλη του Ακρωτηρίου, αλλα και το συνολο της εντυπωσης που αφηνουν οι τοιχογραφιες της θηρας , συγκλίνουν στην ανυπαρξια
της επίγνωσης της αναπαραγωγής , σαν σεξουαλική δραστηριότητα και επικεντρώνονται στο φαινόμενο της μητρότητας , της εμμηνορρυσίας και της γυναικείας ομορφιάς , σαν ένα κόσμο φτιαγμένο απο γυναίκες και τις δικές τους μόνο, αξίες ...
Αντίθετα , η προβολή της μορφής των ηγετικών προσωπικοτητων αλλά και των θεοτήτων στα νομίσματα απο την εμφάνισή τους , πιστοποιούν μια ιδιότητα επικοινωνιακή στην οικονομική άξια την οποία συμβολικά πλέον αντιπροσωπεύουν, υποδηλώνοντας μια ατομική αξία διαφορετική σε σύγκριση με άλλες. Το νόμισμα , ειναι όντως η πιο παλιά μορφή ιδιοκτησίας, σε ένα κόσμο που εξελίχθηκε νοητικά και η οικονομία του έπαψε να ειναι συλλογική. Το νόμισμα ανήκει σε αυτόν που το κατέχει , ο ίδιος έπαψε πια να ειναι ψαράς , αγρότης η κτηνοτρόφος, μπορεί όμως χρησιμοποιώντας το να ανταλλάσσει την αξία του με ψάρια, φρούτα η λαχανικά και ζώα.
Ο έμπορος , το αρχαιότερο επάγγελμα της Ιστορίας , δεν ειναι πια υποχρεωμένος να ανταλλάσσει τα ψάρια του αμέσως για να πάρει δημητριακά και κρέας , στο ταξίδι της επιστροφής στον τόπο του ... Με το νόμισμα , κερδίζει χώρο στο σκάφος του , για να παιρνει επιβάτες και να αυξάνει το κέρδος του απο τα κόμιστρα ... Αυτό εξηγεί ίσως ότι στην Αρχαία Σπάρτη , οι Λάκωνες, σαν κλειστή και αυταρχική κοινωνια, μισούσαν τον πλούτο και την χλιδή , γιαυτό τα νομίσματά τους ήταν τεράστια σε όγκο , για να αποθαρρύνεται η κυκλοφορία τους !
Το εμπόριο, αν την προϊστορική εποχή, σημαινει ανταλλαγη προιοντων και υπηρεσιων , μετά την εμφανιση του γραπτου λογου σημαινει εξουσια , πλουτο , ιδιοκτησια , κερδος ...

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire